Νεα
Σε εκδήλωση για τα οφέλη της ανακύκλωσης που ήμουν και ομιλητής είχα μια σύντομη αλλά ουσιαστική συζήτηση με τον κ. Μάρτιν Σούλτς-πρώην Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Η ορκωμοσία του Ντόναλντ Τραμπ πέρασε πλέον στην ιστορία ως η πολιτική εκδήλωση με τους πλουσιότερους καλεσμένους στην υφήλιο.
Η έναρξη διακυβέρνησης Τραμπ θα κριθεί από την ιστορία μόνο μετά τη λήξη της, όπως άλλωστε συμβαίνει με όλα τα γεγονότα. Ο πλανητάρχης Τραμπ είναι γεγονός από μόνο του, όπως και αν το μεταφράζουν οι πολιτικοί του αντίπαλοι που βλέπουν μαύρο και δυσμενές το μέλλον του πλανήτη.
Η επιβολή δασμών, η Ανατολική Μεσόγειος, αλλά και τα ελληνοτουρκικά (με δεδομένο τις σχέσεις Τραμπ – Ερντογάν) είναι σίγουρα θέματα που προκαλούν σκεπτικισμό απέναντι στη δεύτερη θητεία του Αμερικανού προέδρου. Αλλά ας τον φέρουμε στο νου ως «η επόμενη μέρα» μετά τον Μπάϊντεν. Τι άφησε πίσω του ο απερχόμενος πρόεδρος; Πώς συνέδεσε το όνομά του με πολέμους και συρράξεις.
Άρα είτε δεχόμαστε ότι μερικά εκατομμύρια Αμερικανών που τον ψήφισαν και πανηγύρισαν τη νίκη του κάνουν λάθος αναφορικά με τη στάση του στους πολέμους, κι ότι ο ίδιος Τραμπ του 2016 έχει μεταλλαχθεί, είτε πιστεύουμε ότι είναι ένας βαθιά τεχνοκράτης πολιτικός με ιδιόρρυθμες οικονομικές κατευθύνσεις, αλλά προσηλωμένο βλέμμα στην πάταξη της βαθιάς και χρόνιας ύφεσης.
Όπως λέμε, βλέπουμε το ποτήρι μισοάδειο ή μισογεμάτο;
Χρειάστηκαν δυόμιση χρόνια πανδημίας για να μετανιώσουμε για τις επενδύσεις μας, και αλλά τόσα χρόνια επί δύο, για να ξεχάσουμε όσα μετανιώσαμε. Και ναι, κάνουμε τα ίδια λάθη. Κανένας δεν διδάχθηκε από τον covid ότι η μονοκαλλιέργεια στην πηγή εσόδων μπορεί να αποβεί μοιραία.
Όταν ο πλανήτης χτυπήθηκε από την πανδημία και μπήκε στη ζωή μας η απαγόρευση κυκλοφορίας, τότε όλοι οι κάτοχοι ακινήτων άρχισαν να αναθεωρούν τα περί βραχυχρόνιας μίσθωσης και εύκολου κέρδους. Και οι κατεξοχήν τουριστικοί προορισμοί, όπως τα νησιά μας, ήρθαν αντιμέτωπα με το χάος της έλλειψης τουριστών.
Στη Χαλκιδική όλοι έγιναν νοσταλγοί του πρωτογενούς τομέα. Μόνο που στα χωράφια είχαν χτίσει καταλύματα. Ξαφνικά η βραχυχρόνια μίσθωση δεν είχε καμία ζήτηση λόγω της απαγόρευσης στα ταξίδια. Μόνο που τα πάγια έξοδα στα σπίτια συνέχιζαν να τρέχουν.
Κοντολογίς, όλοι συμφώνησαν ότι πρέπει να υπάρχει ένα plan B. Και τώρα προφανώς καταλαβαίνουμε πιο ήταν αυτό. Να πέσουν με τα μούτρα στο γρήγορο και (σχετικά) εύκολο κέρδος, βγάζοντας από βραχυχρόνια και μακροχρόνια μίσθωση δύο και τρεις μισθούς τον μήνα. Τελικά στο κράτος αυτό, ποιος παράγει;
Την ανάγκη να υπάρξει μεγαλύτερη συμμετοχή των Δήμων στον σχεδιασμό των προγραμμάτων ΕΣΠΑ αναδεικνύει μελέτη του Ινστιτούτου Τοπικής Αυτοδιοίκησης ώστε να ξεπεράσουν το χαμηλό ποσοστό του 4% που ισχύει ως τα μέσα του 2024,
Σύμφωνα με την έκθεση, το ποσό των προσκλήσεων που έχουν εκδοθεί συνολικά μέχρι σήμερα από τις Διαχειριστικές Αρχές των Προγραμμάτων ΕΣΠΑ 2021-2027 ανέρχεται στα 3,4 δισ. ευρώ, που αντιπροσωπεύει το 13% της συνολικής δημόσιας δαπάνης των προγραμμάτων.
Με άλλα λόγια οι δήμοι δεν απορροφούν κονδύλια που θα μπορούσαν, και να καλύπτουν ανάγκες της τοπικής κοινωνίας όπου ηγούνται. Κι αυτό συμβαίνει είτε γιατί δεν είναι αποτελεσματική η συμμετοχή τους στον σχεδιασμό των προγραμμάτων, είτε γιατί δεν γίνονται οι σωστές μελέτες. Δυστυχώς δεν έχουν ακόμη και σήμερα, όλοι οι δήμοι, τη δυνατότητα να αξιολογούν σωστά τις προτάσεις και να συντάσσουν τις κατάλληλες μελέτες βάσει των πραγματικών αναγκών τους. Ως αποτέλεσμα αυτών, οι δημότες συχνά διαμαρτύρονται για παρεμβάσεις που δεν βλέπουν ως αναγκαίες, ενώ λείπουν βασικές υποδομές από τα χωριά τους.
Στη Χαλκιδική έχουμε δει κατά καιρούς τέτοια φαινόμενα και τώρα έρχεται το καμπανάκι του Ινστιτούτου Τ.Α. για να ταρακουνήσει τα ήρεμα νερά των δήμων και να κινητοποιήσει τον μηχανισμό τους ώστε να απορροφήσουν χρήματα από το ΕΣΠΑ προς όφελος της κοινωνίας.
Διαβάζοντας την επικαιρότητα καθημερινά διαπιστώνω την αναγκαία αστυνομική δράση στη Θεσσαλονίκη με ελέγχους συλλήψεις και πάταξη της παραβατικότητας.
Ηχορύπανση, παρεμπόριο, κλοπές και διαρρήξεις είναι στην ατζέντα του αστυνομικού δελτίου. Όλα αυτά σε κάνουν να αναρωτιέσαι τι συμβαίνει στη Θεσσαλονίκη και να θαυμάζεις την Χαλκιδική που είναι τόσο παράδεισος επί γης.
Τα πράγματα όμως δεν είναι έτσι ακριβώς. Η Χαλκιδική μπορεί να γίνει κόλαση με ανείπωτα περιστατικά εγκληματικότητας, τόσο το καλοκαίρι, όσο και τον χειμώνα που είναι… άδεια.
Σε μια άδεια Χαλκιδική οι συμμορίες κάνουν πάρτυ. Διαρρήξεις σπιτιών και επιχειρήσεων και πολλά άλλα που όμως δεν ακούγονται όπως της Θεσσαλονίκης γιατί δεν διαφημίζονται με ανακοινώσεις και δελτία τύπου.
Παραμένει ωστόσο η ανάγκη να στελεχώσουν επαρκώς τις υπηρεσίες, αστυνομία και λιμενικό κυρίως. Η Χαλκιδική δεν μπορεί να είναι για πάντα ο παράδεισος της παρανομίας
Δεκέμβριος, ο μήνας αφιερωμένος στην αναπηρία. Στα σχολεία επισκέψεις, συζητήσεις και ομιλίες για τις δυσκολίες, αλλά και τις ευκαιρίες που έχουν τα άτομα με αναπηρία. Ευαισθητοποίηση και ενημέρωση κυρίως των παιδιών και των εφήβων. Αν είναι κάποιος να αλλάξει τα πράγματα στον τόπο μας, αυτοί είναι οι νέοι και τα παιδιά.
Δείχνουν να κατανοούν πολύ περισσότερο τους ανθρώπους που έχασαν πολύτιμα αγαθά και μάχονται για ένα καλύτερο αύριο. Αντιλαμβάνονται πώς είναι να στερείσαι των σωματικών σου ικανοτήτων, αλλά ταυτόχρονα να αναπτύσσεις μοναδικές ικανότητες στον αθλητισμό, τις τέχνες και τις επιστήμες.
Από τη μια αυτά, και από την άλλη… ένας άσχημος και αφιλόξενος κόσμος. Κτίρια χωρίς ράμπες, Μέσα Μαζικής Μεταφοράς χωρίς υποδομές για ΑμεΑ, και χώροι εκπαίδευσης και αναψυχής με κλειστές πόρτες στη διαφορετικότητα. Δυστυχώς υπάρχει ακόμη και σήμερα στη Χαλκιδική , και πολλές άλλες περιοχές, έλλειψη υποδομών σε θέματα ΑμεΑμ με πιο τρανταχτό αυτό της απουσίας πεζοδρομίων στα χωριά και τις πόλεις μας για να κινηθεί κάποιος με ασφάλεια. Ευτυχώς που σε κάποιες παραλίες, οι δήμοι φροντίζουν να βάλουν τις ειδικές ράμπες. Κάτι είναι και αυτό.
Ως ενήλικες ξεχνάμε τις αντίστοιχες αφελείς πράξεις που κάναμε κι εμείς όταν ήμασταν παιδιά. Έφηβοι δηλαδή. Τότε που ο κόσμος όλος είναι ένα αστείο και τίποτα δεν φαίνεται σοβαρό. Η έλλειψη συναίσθησης κινδύνου και λάθους είναι χαρακτηριστικά της ηλικίας και συχνά παρασύρουν ακόμη και τους πιο επιμελείς νέους.
Στο βωμό της «τάξης και ηθικής» δεν γίνεται να βάζουμε όλα στο ίδιο τσουβάλι. Συμφωνούμε ότι οι βανδαλισμοί είναι απαράδεκτοι. Και στη Χαλκιδική δυστυχώς έχουμε τέτοια περιστατικά. Γι’ αυτό οι γονείς πρέπει να μιλήσουν στους νέους, να τους δώσουν να καταλάβουν ότι βλάπτουν το γενικό σύνολο με τις πράξεις τους, αλλά όχι να τους επιβάλλουν εξαντλητικές τιμωρίες. Θέλουμε να μεγαλώσουμε υπεύθυνους νέους, όχι φοβισμένους, πειθαρχημένους από συνείδηση και όχι υποταγή, ελεύθερους να λένε τι σκέφτονται, όχι όμως να ξεσπούν την οργή του στη δημόσια περιουσία. Με τους νέους και τα λαμπρά μυαλά τους θα πορευτεί και η Χαλκιδική, και η χώρα ολόκληρη στα επόμενα χρόνια.
Με προσοχή παρακολουθούμε τα φαινόμενα νεανικής παραβατικότητα. Μέσα από αυτά όμως πρέπει να ξεχωρίζουμε τη νεανική αφέλεια και αν μου συγχωρήσετε τη λέξη «χαζομάρα» που μερικές φορές κινεί τα παιδιά και τα ωθεί σε πράξεις απαράδεκτες.
Ως ενήλικες ξεχνάμε τις αντίστοιχες αφελείς πράξεις που κάναμε κι εμείς όταν ήμασταν παιδιά. Έφηβοι δηλαδή. Τότε που ο κόσμος όλος είναι ένα αστείο και τίποτα δεν φαίνεται σοβαρό. Η έλλειψη συναίσθησης κινδύνου και λάθους είναι χαρακτηριστικά της ηλικίας και συχνά παρασύρουν ακόμη και τους πιο επιμελείς νέους.
Στο βωμό της «τάξης και ηθικής» δεν γίνεται να βάζουμε όλα στο ίδιο τσουβάλι. Συμφωνούμε ότι οι βανδαλισμοί είναι απαράδεκτοι. Και στη Χαλκιδική δυστυχώς έχουμε τέτοια περιστατικά. Γι’ αυτό οι γονείς πρέπει να μιλήσουν στους νέους, να τους δώσουν να καταλάβουν ότι βλάπτουν το γενικό σύνολο με τις πράξεις τους, αλλά όχι να τους επιβάλλουν εξαντλητικές τιμωρίες. Θέλουμε να μεγαλώσουμε υπεύθυνους νέους, όχι φοβισμένους, πειθαρχημένους από συνείδηση και όχι υποταγή, ελεύθερους να λένε τι σκέφτονται, όχι όμως να ξεσπούν την οργή του στη δημόσια περιουσία. Με τους νέους και τα λαμπρά μυαλά τους θα πορευτεί και η Χαλκιδική, και η χώρα ολόκληρη στα επόμενα χρόνια.
Παλιό, αλλά επίκαιρο ως προσπάθεια που δεν πρέπει ποτέ να σταματήσει μέχρι να πάψει η αιμορραγία των λαμπρών νέων μυαλών στο εξωτερικό.
Διαβάζουμε ότι μεγάλο κολλέγιο αναζητά μικρές ιδιοφυΐες και στον Πολύγυρο Χαλκιδικής. Και φυσικά είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να αναδειχθούν τα παιδιά μας που μπορεί να κρύβουν ταλέντα και να μην το γνωρίζουν ούτε τα ίδια, ούτε οι οικογένειές τους.
Η προσπάθεια να αναγνωρίσουμε τους μικρούς ταλαντούχους μαθητές ευτυχώς γίνεται κατά καιρούς από αρκετούς φορείς που αναζητάνε εκείνα τα παιδιά που ξεχωρίζουν. Τα παιδιά που είναι πολλά υποσχόμενα για το αύριο της πατρίδας μας. Πρέπει όλοι να συμβάλλουμε ώστε και οι νέοι της Χαλκιδικής μας που ενδεχομένως μπορούν, να τους δοθεί η ευκαιρία να κάνουν κάτι καλύτερο για το μέλλον τους.
Και ως επόμενο βήμα, να μείνουν στην Ελλάδα, να σπουδάσουν στην Ελλάδα και να απασχοληθούν στην Ελλάδα.
Το τελευταίο είναι το πλέον σημαντικό για να πούμε με ασφάλεια κάποια στιγμή ότι η χώρα μας «παράγει» λαμπρά μυαλά, που μένουν στον τόπο τους και μεγαλουργούν.
Σε μια από τις πλέον τουριστικές περιοχές της χώρας, τη Χαλκιδική, δεν μας αρέσει να ακούμε και να μαθαίνουμε για πλειστηριασμούς κυρίως τουριστικών μονάδων. Μεγάλα ξενοδοχεία και μικρότερα καταλύματα βγαίνουν συχνά πυκνά στο σφυρί κάνοντας και τον πλέον ειδικό στον χώρο να αναρωτιέται τι δεν πάει καλά;
Άνθρωποι του τουρισμού έχουν κάνει λόγο κατά καιρούς για πειρατές ακόμη και στον κλάδο τους. Επαγγελματίες δηλαδή που δεν έχουν βαθιά γνώση του τουριστικού γίγνεσθαι, ωστόσο επενδύουν σε μια μονάδα π.χ. αναμένοντας τα τρελά υπερκέρδη από την πρώτη στιγμή. Οι άνθρωποι όμως που ασχολούνται χρόνια με τον τουρισμό και ζουν τον χώρο από την καλή και την ανάποδη, ξέρουν πως το επάγγελμα δεν είναι απλό.
Πρόκειται για μια πολυσύνθετη διαδικασία που προϋποθέτει βαθιά γνώση της αγοράς, κι όχι μόνο της εγχώριας αλλά της διεθνούς. Είναι εύκολο να χάσεις λεφτά και δύσκολο να κερδίσεις. Για το δεύτερο σενάριο χρειάζεται υπομονή, γερό στομάχι και δυνατά κεφάλαια. Στη συνέχεια, απαιτούνται σωστοί χειρισμοί και προβλέψεις ακόμη και για την πιο απίθανη στραβή (βλ. covid).
Μας λυπεί να κλείνουν τουριστικές επιχειρήσεις στη Χαλκιδική που θέλουμε να είναι ψηλά στις προτιμήσεις των επισκεπτών. Ας διαφυλάξουμε τον χώρο.
Στη Χαλκιδική έχουμε βιώσει ζημιές, προβλήματα, καταστροφές και θανάτους από τις επιπτώσεις ακραίων καιρικών φαινομένων. Το ίδιο και χειρότερο βλέπουμε τα τελευταία χρόνια στα γειτονικά μας και όχι μόνο κράτη. Είναι γεγονός ότι οι χώρες της μεσογείου έχουν δεχθεί τα μεγαλύτερα πλήγματα από τα «παιχνίδια» του καιρού. Συνεπώς έχουν και τις μεγαλύτερες ανάγκες από βοήθεια, στο πλαίσιο της αρωγής και της αλληλεγγύης που θα επιδείξει η ενωμένη Ευρώπη.
Όλοι πλέον πιέζουν ώστε η Ευρωπαϊκή Ένωση να προχωρήσει σε έναν στοχευμένο σχεδιασμό που θα καλύπτει ανάλογες περιπτώσεις. Ίσως ένα ειδικό Ταμείο από όπου θα αντλούνται πόροι για έκτακτες περιπτώσεις.
Βέβαια όλα τα παραπάνω είναι ευσεβείς πόθοι αν δεν συζητηθούν στα «κέντρα» που πρέπει και δεν εγγυώνται ότι η Ελλάδα θα παίρνει αυτά που θα δικαιούται. Ας μην ξεχνάμε την ακαρπία της πράσινης ελιάς, και άλλες φυσικές καταστροφές που μένουν εκτός ΕΛΓΑ, αλλά αντιμετωπίζονται διαφορετικά στις γείτονες χώρες. Με δυο μέτρα και δυο σταθμά όλα;
Η Ευρώπη αναζητά λύσεις στα προβλήματα της κλιματικής κρίσης. Ήταν αναμενόμενο για τα κράτη να αρχίσουν να πιέζουν τις Βρυξέλλες καθώς ολοένα και περισσότερες καταστροφές βιώνουν οι χώρες της γηραιάς ηπείρου από τα φαινόμενα της κλιματικής αλλαγής.
Στη Χαλκιδική έχουμε βιώσει ζημιές, προβλήματα, καταστροφές και θανάτους από τις επιπτώσεις ακραίων καιρικών φαινομένων. Το ίδιο και χειρότερο βλέπουμε τα τελευταία χρόνια στα γειτονικά μας και όχι μόνο κράτη. Είναι γεγονός ότι οι χώρες της μεσογείου έχουν δεχθεί τα μεγαλύτερα πλήγματα από τα «παιχνίδια» του καιρού. Συνεπώς έχουν και τις μεγαλύτερες ανάγκες από βοήθεια, στο πλαίσιο της αρωγής και της αλληλεγγύης που θα επιδείξει η ενωμένη Ευρώπη.
Όλοι πλέον πιέζουν ώστε η Ευρωπαϊκή Ένωση να προχωρήσει σε έναν στοχευμένο σχεδιασμό που θα καλύπτει ανάλογες περιπτώσεις. Ίσως ένα ειδικό Ταμείο από όπου θα αντλούνται πόροι για έκτακτες περιπτώσεις.
Βέβαια όλα τα παραπάνω είναι ευσεβείς πόθοι αν δεν συζητηθούν στα «κέντρα» που πρέπει και δεν εγγυώνται ότι η Ελλάδα θα παίρνει αυτά που θα δικαιούται. Ας μην ξεχνάμε την ακαρπία της πράσινης ελιάς, και άλλες φυσικές καταστροφές που μένουν εκτός ΕΛΓΑ, αλλά αντιμετωπίζονται διαφορετικά στις γείτονες χώρες. Με δυο μέτρα και δυο σταθμά όλα;