Category Νεα

Σήμερα, τιμούμε τους ήρωες του 1821, εκείνους που με θάρρος, αυταπάρνηση και πίστη στον Θεό και την Πατρίδα, σήκωσαν το λάβαρο της Επανάστασης και διεκδίκησαν το ιερό δικαίωμα της Ελευθερίας!

Ιδιαίτερα στη Χαλκιδική, η Επανάσταση ξέσπασε με τη φωτιά και το αίμα των ηρώων προγόνων μας. Ο Εμμανουήλ Παπάς, αρχηγός των επαναστατών στη Μακεδονία, ύψωσε το λάβαρο του Αγώνα, και οι Κασσανδρινοί αγωνίστηκαν γενναία ενάντια στον οθωμανικό ζυγό. Ο Χαλασμός της Κασσάνδρας, το ολοκαύτωμα αλλιώς, αποτελεί μια από τις τραγικότερες αλλά και ενδοξότερες στιγμές της τοπικής μας ιστορίας.

Η Ελλάδα δεν λύγισε μπροστά στην τυραννία, δεν υπέκυψε, αλλά ύψωσε το ανάστημά της και έγραψε χρυσές σελίδες στην Ιστορία.

Ας κρατήσουμε άσβεστη τη φλόγα της εθνικής μας κληρονομιάς! Ας είμαστε αντάξιοι των προγόνων μας και ας τιμούμε καθημερινά τις αξίες και τα ιδανικά που μας χάρισαν μια ελεύθερη Ελλάδα!

Ζήτω η 25η Μαρτίου!
Ζήτω το Έθνος!
Ζήτω η Ελλάδα μας!

Η νομιμοποίηση των μεταναστών και η ενσωμάτωσή τους στην Ελληνική κοινωνία είναι ένα σημαντικό βήμα για τους κατοίκους όλης της χώρας. Από την πρώτη στιγμή η κυβέρνηση εξετάζει λύσης σε ανθρώπινα πλαίσια και σε συνεργασία πάντα με τους Ευρωπαίους εταίρους και όλα τα συμφωνηθέντα για το μεταναστατευτικό.

Συνεπώς, κι όπως τόνισε ο πρωθυπουργός, οι πολιτικές προτεραιότητες της κυβέρνησης αφορούν πρωτίστως τον περιορισμό της παράνομης μετανάστευσης και ταυτόχρονα την οργάνωση της νόμιμης μετανάστευσης.

Η δεύτερη στόχευση μάλιστα, γίνεται με τρόπο ο οποίος θα καλύπτει πραγματικές και διαπιστωμένες ελλείψεις στην αγορά εργασίας. Ήδη έχουμε χειροπιαστό παράδειγμα που αφορά τους νόμιμους μετανάστες με δικαίωμα στην εργασία, και την απορρόφησή τους από τουριστικές επιχειρήσεις, ενόψει καλοκαιρινής σεζόν.

Στη Χαλκιδική άλλωστε, είναι γνωστό το πρόβλημα έλλειψης προσωπικού. Τώρα, βρίσκεται μια λύση που καλύπτει ένα ικανοποιητικό ποσοστό της ζήτησης και μένουν μόνο λεπτομέρειες. Εφόσον λυθεί και το στεγαστικό αυτών των ανθρώπων, και με τη βοήθεια του Υπουργείου Μετανάστευσης, τότε εκατοντάδες συνάνθρωποί μας θα μπορέσουν να επιβιώσουν αξιοπρεπώς στη χώρα μας και να κερδίσουν τα προς το ζην.

Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας βρίσκει τη χώρα μας να έχει αναγνωρίσει τα δικαιώματα των γυναικών στην πράξη, στους θεσμούς, στην πολιτική. Τι γίνεται όμως πραγματικά στην κοινωνία όπου πληθαίνουν οι γυναικοκτονίες ξαφνικά, και περιστατικά βίας κατά γυναικών έχουμε ακόμη περισσότερα.

Δυστυχώς δεν έχουν γίνει θαύματα κι ούτε αναμένεται να γίνουν, αν δεν ριζώσει βαθιά μέσα στη συνείδηση όλων η έννοια της ισότητας. Όχι αναγκαστικά όπως πολλοί σπεύδουν να την παραφράσουν ως άκρατο φεμινισμό κλπ, αλλά ως ισότιμα δικαιώματα ανθρώπων. Ανδρών, γυναικών που είναι άνθρωποι σε κάθε περίπτωση. Και η ανάγκης αυτής της /συνειδητοποίησης καλό είναι να ξεκινήσει μέσα από την οικογένεια.

Η γυναίκα, που σπεύδουν όλοι να γιορτάσουν κάθε 8 του Μάρτη είναι πολλά περισσότερα από μάνα, αδερφή, κόρη, σύζυγος. Είναι πάνω από όλα άνθρωπος. Έτσι οφείλουν να τη δουν από μικρές ηλικίες, με σεβασμό απέναντι σε κάθε γυναικείο πρότυπο, με σεβασμό στα ανθρώπινα χαρακτηριστικά πρωτίστως. Και η κοινωνία πρέπει να ανοίξει μάτια και αφτιά, ώστε να αφουγκράζεται τις παθογένειές της, τα προβλήματα που γεννά η ίδια όταν κλείνεται και κουκουλώνει καταστάσεις και πρόσωπα.

Αύριο όλα τα παιδιά θα πρέπει να πάνω στο σχολείο έχοντας στο νου τους τη μέρα που τιμάται. Είναι η μέρα κατά της σχολικής βίας, κατά του εκφοβισμού. Το «μαύρο» φαινόμενο της εποχής μας που παίρνει διαστάσεις πέραν του φυσιολογικού και η πολιτεία προσπαθεί να εξαλείψει.

Για αρκετά παιδιά, ακόμη και σε σχολεία της Χαλκιδικής, το περιβάλλον όπου καθημερινά περνούν πολλές ώρες της ζωής τους, μετατρέπεται σε κόλαση. Τους πειράζουν, τους κοροϊδεύουν και τους χτυπούν. Τα αίτια και οι ρίζες του φαινομένου δεν είναι μόνο μαις προέλευσης. Μπορεί να είναι βία από το σπίτι, άλλο εξωτερικό περιβάλλον, απάντηση σε ερεθίσματα, οθόνες, παιχνίδια στα κινητά και πολλά άλλα.

Το πώς θα αλλάξει αυτό, είναι θέμα επίσης πολλών παραγόντων. Στη Χαλκιδική χαιρόμαστε γιατί υπάρχει μεγάλη ευαισθητοποίηση στα ανάλογα θέματα. Από τους φορείς, τους δήμους και τα σχολεία. Όταν οι οικογένειες αναγνωρίζουν πως υπάρχει πρόβλημα, και πλαισιώνουν το παιδί με όλους τους κοινωνικούς φορείς και τις δομές που προβλέπονται, τότε η κατάσταση αλλάζει. Ωστόσο η αδιαφορία δεν βοηθά και δεν έχει θέση στα φαινόμενα σχολικού εκφοβισμού. Κανείς μας δεν θέλει να μεγαλώσει τους τραμπούκους του αύριο.

Τα Τέμπη και οι ηχηρές συγκεντρώσεις της περασμένης Παρασκευής ήταν ένα μήνυμα του κόσμου όχι απλά πολιτικό και κομματικό, αλλά κοινωνικό και βαθιάς αγανάκτησης για όλα τα στραβά των τελευταίων ετών. Οι μαζικές συγκεντρώσεις του κόσμου, έδειξαν περίτρανα πως οι πολίτες έχουν κουραστεί από τις κούφιες υποσχέσεις και την ταυτόχρονη στασιμότητα στα πάντα.

Στα έργα, στις υποδομές, στη βελτίωση συνθηκών διαβίωσης του κόσμου.

Η Χαλκιδική δεν έλειψε από το κλίμα οργής και αγανάκτησης. Στις πορείες που έγιναν σε κάθε χωριό, μικρό ή μεγάλο, η νέα γενιά ήταν αυτή που πρωταγωνίστησε και πήρε τα ηνία στα χέρια της, για να δείξει ότι η ανοχή δεν υπάρχει από την πλευρά της. Ειδικά τα παιδιά δεν συγχωρούν, δεν κλείνουν τα μάτια και δεν ξεχνούν όπως φαίνεται. Η κοντή μνήμη, ίσως να είναι χαρακτηριστικό παλαιότερων γενεών…

Στο νομό μας, όπως και σε όλη τη χώρα τα μηνύματα στάλθηκαν. Και οφείλουμε να τα λάβουμε σοβαρά υπόψιν μας, όλοι εμείς που ασχολούμαστε με την πολιτική. Πρέπει να γίνουν σοβαρές και καθοριστικές αλλαγές για να κερδηθεί η εμπιστοσύνη του κόσμου στο πολιτικό σύστημα.

Μπορεί οι παραλίες της Χαλκιδικής να κατακλύζονται κάθε καλοκαίρι (και) από Γερμανούς τουρίστες, ωστόσο η γενική πρόξενος της Γερμανίας στη Θεσσαλονίκη, Μόνικα Φρανκ δηλώνει μετά βεβαιότητας (σε συνέντευξή της) ότι οι συμπατριώτες της ενδιαφέρονται και για άλλες μορφές βιώσιμου τουρισμού και η Β. Ελλάδα «είναι ιδανική» για κάτι τέτοιο.

Κι αν η Χαλκιδική δεν είναι ιδανική για εναλλακτικές μορφές τουρισμού, τότε ποια περιοχή είναι στη βόρεια Ελλάδα; Χρόνια τώρα οι ειδικοί στον τουρισμό προσπαθούν να περάσουν ένα μοντέλο διαφορετικό από τα καθιερωμένα, που εκτός από την επισκεψιμότητα που θα εξασφαλίσει, θα βοηθήσει και στην επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου.

Είναι όμως ιδιαίτερα σημαντικό να ακούγονται αυτές οι αλήθειες από χείλη όπως η Γερμανίδα γενική πρόξενος, που η χώρα της «στέλνει» στην Ελλάδα έναν αξιοσημείωτο αριθμό τουριστών. Πολλοί εκ των οποίων κατακλύζουν όντως τις ακτές της Χαλκιδικής. Φανταστείτε να προσφέρουμε στους ανθρώπους αυτούς ένα πακέτο silver tourism που σίγουρα η Χαλκιδική μπορεί να υποστηρίξει, και να ανοίξουν διάπλατα οι προοπτικές για τουρισμό το Νοέμβριο, τον Δεκέμβριο, και όλο τον χρόνο.

«Οι Γερμανοί τουρίστες δεν θέλουν να κάθονται μόνο σε μία παραλία, αλλά νομίζω πως τούς αρέσει η πεζοπορία, ο βιώσιμος τουρισμός, τα εκτός εποχής ταξίδια» τονίζει η Γερμανίδα πρόξενος. Η Χαλκιδική έχει τα μέρη, τη γνώση και τη θέληση!

Ενημερωνόμαστε καθημερινά για τις δράσεις των δήμων αναφορικά με τη διαχείριση των αδέσποτων ζώων στον τόπο τους. Στα Ν. Μουδανιά κι ολόκληρο τον δήμο Ν. Προποντίδας υπάρχει μια δομημένη υπηρεσία από αρχής μέχρι τέλους αναφορικά με περιστατικά αδέσποτων, ενώ ανάλογη μέριμνα λαμβάνει καθημερινά και ο δήμος Ν. Προποντίδας.

Είναι κατανοητό ότι ο νόμος απαγορεύει τον πλήρη και διαρκή εγκλεισμό των αδέσποτων σε καταφύγια, ενώ το μόνο που μπορούν να κάνουν οι δήμοι είναι στειρώσεις και περίθαλψη και συνέχεια επιστροφή στο φυσικό περιβάλλον.

Πώς όμως λύνουμε το πρόβλημα με τον τρόπο αυτό. Μάλιστα, όταν οι σκύλοι ζουν και κινούνται σε αγέλες και είναι δύσκολο να απομακρυνθούν από το περιβάλλον τους;

Το πρόβλημα των αδέσποτων μας αφορά όλους, κι όσο το καλοκαίρι πλησιάζει, τόσο θα βλέπουμε δυστυχώς νέα σκυλάκια στους δρόμους και τις γειτονιές γιατί θα τα έχουν βαρεθεί οι ιδιοκτήτες τους και θα τα έχουν εγκαταλείψει στην τύχη τους. Έτσι συμβαίνει τις περισσότερες φορές με αποτέλεσμα να πολλαπλασιάζονται ξαφνικά τα ζωάκια, που από δεσποζόμενα γίνονται αδέσποτα. Ευτυχώς από κάποιους ανθρώπους υπάρχει μεγάλη ευαισθητοποίηση και κάθε περιστατικό με αδέσποτο αντιμετωπίζεται άμεσα, ενώ δωρίζονται συχνά τα αναγκαία για την περίθαλψή τους, καθώς τα οργανωμένα φιλοζωικά σωματεία κάνουν πολύ αξιόλογη δουλειά.

Ο πολιτισμός της χώρας μας, του τόπου μας και της Χαλκιδικής μας, φαίνεται μεταξύ άλλων και από το θέμα διαχείρισης των αδέσποτων ζώων.

Επιχειρηματικά πάρκα. Μια πονεμένη ιστορία και στη Χαλκιδική και σε κάθε άλλη περιοχή της χώρας μας. Μια δραστηριότητα δευτερογενούς και τριτογενούς τομέα πολλά υποσχόμενη, μόνο με την σωστή οργάνωση και δομή. Στην πράξη οι δυσκολίες είναι τεράστιες και το σκληρό πρόσωπο του δυσκίνητου κράτους, είναι εμφανές σε κάθε βήμα των επενδυτών.

Η κυβέρνηση βάζει σε διαβούλευση το σχέδιο για τα επιχειρηματικά πάρκα με την πεποίθηση ότι θα προσελκύσει το ενδιαφέρον των πολιτών που θέλουν στήσουν την επιχείρησή τους οργανωμένα και με μια σειρά.

Το θέμα είναι να στηθεί ένα επιχειρηματικό πάρκο. Άπαξ και συμβεί αυτό, τότε οι επιχειρήσεις βρίσκουν ένα έτοιμο περιβάλλον και προχωρούν μέσα σε αυτή χωρίς να νοιάζονται για άλλα γραφειοκρατικά θέμα, δανειοδοτήσεις, αρχαία, δασικές εκτάσεις κλπ.

Ας αφήσουμε στην άκρη τα προσωπικά συμφέροντα, και ως επιχειρηματίες ας εξετάσουμε το συνολικό καλό, συν αυτό της επιχείρησής μας. Αυτό θα έλεγε κάποιος που ενδιαφέρεται για το σύνολο. Στην Ελλάδα όμως που υπάρχουν λιγότερα από 30 επιχειρηματικά πάρκα αυτή τη στιγμή, καταλαβαίνουμε ότι μόνο το σύνολο δεν κοιτάμε, ενώ αντιθέτως συνεχίζουμε να κινούμαστε κατά το δοκούν για το προσωπικό μας όφελος.

Εμπόριο και εστίαση είναι οι μεγαλύτεροι εργοδότες στη χώρα σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε πρόσφατα το ΕΡΓΑΝΗ. Δυστυχώς το ίδιο παραγωγικό μοντέλο, με μικρά εμπορικά καταστήματα και μαγαζιά εστίασης κυριαρχεί παντού. Τα δεδομένα είναι απλά και δείχνουν ότι ακόμη και στη Χαλκιδική του τουρισμού και του αγροτικού τομέα, απουσιάζει το μεγάλο επενδυτικό ενδιαφέρον.

Βάσει στοιχείων, συνολικά εστίαση και εμπόριο, μαζί με τον κλάδο του εμπορίου-επισκευής οχημάτων και μοτοσυκλετών, αποτελούν πάνω από το 40% των επιχειρήσεων στη χώρα. Και αναρωτιόμαστε τελικά πού εντοπίζεται η δυναμική των καταναλωτών καθώς η ακρίβεια μαστίζει και το πορτοφόλι αδειάζει γρήγορα.

Και επίσης, πώς είναι βιώσιμες όλες οι παραπάνω επιχειρήσεις; Μήπως δεν είναι στην πραγματικότητα; Στο νομό μας φαίνεται να γίνεται ένας ετήσιος κύκλος. Τα έσοδα του τουρισμού «πέφτουν» στην αγορά τον χειμώνα, οι αγροτικές εργασίες «ταΐζουν» τον τουρισμό σε μεγάλο βαθμό ενώ ταυτόχρονα μια τρίτη δουλειά – εμπορικό ή εστίαση – βγάζει τα μικροέξοδα (συνήθως ενός ή δύο μελών της ίδιας οικογένειας).

Τέλος ας μην ξεχνάμε τον τομέα της υγείας που κερδίζει έδαφος και απασχολεί αρκετά άτομα – στον ιδιωτικό τομέα πάντα – με ολοένα και περισσότερα ιδιωτικά εργαστήρια, διαγνωστικά και μικρές κλινικές. Ας ελπίσουμε ότι θα έχουμε κάποια στιγμή έναν σαφή προσανατολισμό για το παραγωγικό μοντέλο που επιθυμούμε στον τόπο μας.

Ένα καλό παράδειγμα για τη λειτουργία του δημόσιου συστήματος υγείας αποτελεί το Γενικό Νοσοκομείο Χαλκιδικής. Κι όμως, ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη, θα λέγαμε αναφερόμενοι στο έργο του απερχόμενου διοικητή του ΓΝΧ.

Τα τελευταία 5 χρόνια στο νοσοκομείο έγιναν πολλά και θα μπορούσαν να γίνουν ακόμη περισσότερα αν η πολιτεία στεκόταν αρωγός. Για άλλη μια φορά διαπιστώσαμε ότι πρωταγωνίστησε η ιδιωτική πρωτοβουλία, επιχειρηματίες που θέλησαν να συμβάλλουν στο έργο της αναβάθμισης του ΓΝΧ. Αυτοί οι επιχειρηματίες πίστεψαν στο όραμα ενός ανθρώπου που προσπάθησε να αλλάξει την κρατικοδίαιτη νοοτροπία και να φέρει τα πάνω κάτω στη λειτουργία του νοσοκομείου.

Είναι το ίδιο που έχουμε πει πολλές φορές για τις δωρεές. Σχολεία που συντηρούνται από δωρεές, ασθενοφόρα ΕΚΑΒ που ενισχύουν τον στόλο, πυροσβεστικά οχήματα στην ίδια λογική κλπ κλπ. Ευτυχώς που υπάρχουν άνθρωποι με όραμα για τη δουλειά που κάνουν, και από την άλλη, υπάρχουν οι άνθρωποι που πιστεύουν σε αυτό το όραμα και επενδύουν με τα χρήματά τους.

Ειδάλλως, σε πολλά θα μέναμε πίσω, βασιζόμενοι μόνο στο κράτος.