tserkezidis

Οι εξετάσεις PISA για την αξιολόγηση των μαθητών από τον ΟΟΣΑ είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να δούμε πώς μπορούμε να συνδέσουμε το μαθησιακό δυναμικό των παιδιών μας (στη Χαλκιδική εν προκειμένω) με τις πραγματικές ανάγκες της αγοράς εργασίας.

Πολλοί έπεσαν με τα μούτρα πάνω στο Υπουργείο και στον θεσμό των εξετάσεων για την τυχαία επιλογή των σχολείων. Αλλά στην πραγματικότητα δεν ρώτησε κανείς τα σχολεία, μήπως τελικά βγαίνουν κερδισμένα από αυτή τη διαδικασία. Τα σχολεία που συμμετέχουν σαφώς και ευνοούνται, τόσο με εξοπλισμό, όσο και με μια μοναδική δυνατότητα που δίνεται στα παιδιά να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους, τις γνώσεις τους δηλαδή.

Οι εξετάσεις από μόνες τους δεν βγάζουν συμπεράσματα. Συνολικά όμως βοηθούν για να έχουμε μια εικόνα των σχολείων μας. Ίσως τα πάμε πολύ καλά, ίσως φανεί ότι υστερούμε ως χώρα. Με την κατάλληλη χρηματοδότηση θα καλυφθούν τα κενά στα σχολεία για να υπάρξει βελτίωση. Επιπλέον, μπορούν οι αρμόδιοι να δουν τα ισχυρά σημεία των μαθητών. Έτσι, όταν ζητάμε ανώτερα και ανώτατα ιδρύματα, ή επαγγελματικές σχολές, ή ΙΕΚ στο νομό, να ξέρουμε ακριβώς τις κατευθύνσεις που χρειάζονται οι περιοχές μας. Θέλουμε να «βγάλουμε» αγρότες; Χρειαζόμαστε γιατρούς; Θέλουμε ηλεκτρολόγους, ή διασώστες, ή κομμωτές; Με κάποιον τρόπο πρέπει να γίνει διασύνδεση των σχολικών σπουδών με την επαγγελματική κατάρτιση κι έπειτα αποκατάσταση!

Μπροστά στην ανείπωτη τραγωδία της πόλη στη Βόρεια Μακεδονία καθείς από ημάς πρέπει να μένει σιωπηλός. Η Κότσανη, που κήδευσε χθες τα νεκρά παιδιά της, έχει βυθιστεί στο σκοτάδι και θα πάρει καιρό για να μπει φως στους δρόμους της.

Στέλνει όμως ένα μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση. Προσοχή, πρόληψη και τέλος στις παρανομίες. Ένα κλαμπ, μια ντισκοτέκ, ένας χώρος συνεστιάσεων. Δεν μπορούν όλα να λειτουργούν χωρίς τις ελάχιστες προδιαγραφές ασφαλείας. Πουθενά και σε καμία χώρα.

Και στην Κότσανη φάνηκε ότι υπήρχαν άνθρωποι με δυνατή ψυχή που θυσιάστηκαν για να σώσουν άλλες ζωές. Αυτό το πνεύμα της αυτοθυσίας μαζί με τον εθελοντισμό είναι στοιχεία που μας διακρίνουν από τα άγρια ζώα στη ζούγκλα.

Είναι λοιπόν εντυπωσιακό ότι από τη μια έχουμε τους γύπες της αρπαχτής, που «τρέχουν» επιχειρήσεις χωρίς καμία πρόβλεψη ασφάλειας, κι από την άλλη έχουμε άτομα που θυσιάζονται για τον συνάνθρωπό τους.

Πριν δοκιμαστεί καλά-καλά ένα σχήμα καταδικάζεται από τις αντιπολιτευτικές κορώνες και τις σύγχρονες Κασσάνδρες που βλέπουν πτώση της κυβέρνησης αμέσως μετά τον ανασχηματισμό. Τα τελευταία δημοκοπικά ευρήματα σαφώς και αποτυπώνουν μια δυσαρέσκεια, αλλά προφανώς και ο πρωθυπουργός έχει πάρει το μήνυμα, και προφανώς οι νέοι υπουργοί ξέρουν καλά πώς και προς ποια κατεύθυνση πρέπει να κινηθούν.

Και στο παρελθόν αρκετές φορές η αγανάκτηση του κόσμου αποτυπώθηκε σε δημοσκοπήσεις, χρονικά πολύ νωρίτερα από τον προβλεπόμενο χρόνο διεξαγωγής εκλογών. Οι κάλπες είναι ακόμη μακριά και παρά το ότι πολλοί θέλουν να τις δουν αύριο κιόλας να στήνονται, αυτό δεν θα ήταν ωφέλιμο για τη χώρα.

Επαναλαμβάνω ότι τα μηνύματα έχουν ληφθεί, για τα Τέμπη, για λάθη ή παραλείψεις, και για την οικονομία. Ειδικά για το τελευταίο γίνονται διαρκώς βήματα ώστε να απαλλαγούν οι πολίτες από μεγάλα βάρη και να υπάρξει ταυτόχρονη ανάπτυξη.

Όσο για τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης που διεκδικείται σθεναρά από τα άλλα κόμματα, ο λαός έχει γνώση, σοφία και αντίληψη για να καταλάβει ποιοι μπορούν να ασκήσουν πολιτική και να αρθρώσουν πολιτικό λόγο.

Ο αγροτικός κόσμος στη Χαλκιδική, είτε μας αρέσει, είτε όχι αποτελεί την καρδιά της παραγωγής τροφίμων και την «ραχοκοκαλιά» της οικονομίας. Όμως, αυτός ο κόσμος συχνά μένει αθέατος και αναγνωρίζεται μόνο όταν έρχονται δύσκολες καταστάσεις. Παρ’ όλα αυτά, είναι ένας κόσμος γεμάτος αξιοπρέπεια, σκληρή δουλειά και αφοσίωση, που αξίζει την αναγνώριση και τα συγχαρητήρια.

Οι αγρότες χρειάζονται στήριξη σε επίπεδο πολιτικής, χρηματοδότησης και τεχνολογίας, ώστε να μπορέσουν να ανταγωνιστούν τις μεγάλες αγορές και να παραμείνουν βιώσιμοι στον χρόνο. Ένα από τα πιο σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο αγροτικός κόσμος είναι η έλλειψη εργατικών χεριών. Παρά την ανάγκη για εργατικά χέρια, πολλοί αγρότες βρίσκονται μπροστά σε έναν εφιάλτη: την αδυναμία να βρουν εργαζόμενους για την καλλιέργεια των χωραφιών τους, τη συγκομιδή των προϊόντων και τη φροντίδα των ζώων.

Η έλλειψη εργατών οδηγεί σε καθυστερήσεις και σε αυξημένο κόστος παραγωγής, κάτι που βάζει σε κίνδυνο την ίδια την επιβίωση των μικρών και μεσαίων αγροτικών εκμεταλλεύσεων.

Και σαν να μην έφταναν αυτά στη Χαλκιδική, ένα ακόμα πλήγμα για τους αγρότες ήρθε από τον παγετό του Μαρτίου, ο οποίος κατέστρεψε μεγάλες ποσότητες βερικόκων. Η ζημιά αυτή έχει προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στους καλλιεργητές, οι οποίοι βρίσκονται αντιμέτωποι με την απώλεια μιας ολόκληρης σοδειάς.

Ελπίζουμε ότι η κυβέρνηση και το αρμόδιο Υπουργείο θα σταθεί στο πλευρό του αγροτικού κόσμου και θα εξετάσει τα τελευταία προβλήματα που προέκυψαν με προσοχή.

Σήμερα, τιμούμε τους ήρωες του 1821, εκείνους που με θάρρος, αυταπάρνηση και πίστη στον Θεό και την Πατρίδα, σήκωσαν το λάβαρο της Επανάστασης και διεκδίκησαν το ιερό δικαίωμα της Ελευθερίας!

Ιδιαίτερα στη Χαλκιδική, η Επανάσταση ξέσπασε με τη φωτιά και το αίμα των ηρώων προγόνων μας. Ο Εμμανουήλ Παπάς, αρχηγός των επαναστατών στη Μακεδονία, ύψωσε το λάβαρο του Αγώνα, και οι Κασσανδρινοί αγωνίστηκαν γενναία ενάντια στον οθωμανικό ζυγό. Ο Χαλασμός της Κασσάνδρας, το ολοκαύτωμα αλλιώς, αποτελεί μια από τις τραγικότερες αλλά και ενδοξότερες στιγμές της τοπικής μας ιστορίας.

Η Ελλάδα δεν λύγισε μπροστά στην τυραννία, δεν υπέκυψε, αλλά ύψωσε το ανάστημά της και έγραψε χρυσές σελίδες στην Ιστορία.

Ας κρατήσουμε άσβεστη τη φλόγα της εθνικής μας κληρονομιάς! Ας είμαστε αντάξιοι των προγόνων μας και ας τιμούμε καθημερινά τις αξίες και τα ιδανικά που μας χάρισαν μια ελεύθερη Ελλάδα!

Ζήτω η 25η Μαρτίου!
Ζήτω το Έθνος!
Ζήτω η Ελλάδα μας!

Η νομιμοποίηση των μεταναστών και η ενσωμάτωσή τους στην Ελληνική κοινωνία είναι ένα σημαντικό βήμα για τους κατοίκους όλης της χώρας. Από την πρώτη στιγμή η κυβέρνηση εξετάζει λύσης σε ανθρώπινα πλαίσια και σε συνεργασία πάντα με τους Ευρωπαίους εταίρους και όλα τα συμφωνηθέντα για το μεταναστατευτικό.

Συνεπώς, κι όπως τόνισε ο πρωθυπουργός, οι πολιτικές προτεραιότητες της κυβέρνησης αφορούν πρωτίστως τον περιορισμό της παράνομης μετανάστευσης και ταυτόχρονα την οργάνωση της νόμιμης μετανάστευσης.

Η δεύτερη στόχευση μάλιστα, γίνεται με τρόπο ο οποίος θα καλύπτει πραγματικές και διαπιστωμένες ελλείψεις στην αγορά εργασίας. Ήδη έχουμε χειροπιαστό παράδειγμα που αφορά τους νόμιμους μετανάστες με δικαίωμα στην εργασία, και την απορρόφησή τους από τουριστικές επιχειρήσεις, ενόψει καλοκαιρινής σεζόν.

Στη Χαλκιδική άλλωστε, είναι γνωστό το πρόβλημα έλλειψης προσωπικού. Τώρα, βρίσκεται μια λύση που καλύπτει ένα ικανοποιητικό ποσοστό της ζήτησης και μένουν μόνο λεπτομέρειες. Εφόσον λυθεί και το στεγαστικό αυτών των ανθρώπων, και με τη βοήθεια του Υπουργείου Μετανάστευσης, τότε εκατοντάδες συνάνθρωποί μας θα μπορέσουν να επιβιώσουν αξιοπρεπώς στη χώρα μας και να κερδίσουν τα προς το ζην.

Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας βρίσκει τη χώρα μας να έχει αναγνωρίσει τα δικαιώματα των γυναικών στην πράξη, στους θεσμούς, στην πολιτική. Τι γίνεται όμως πραγματικά στην κοινωνία όπου πληθαίνουν οι γυναικοκτονίες ξαφνικά, και περιστατικά βίας κατά γυναικών έχουμε ακόμη περισσότερα.

Δυστυχώς δεν έχουν γίνει θαύματα κι ούτε αναμένεται να γίνουν, αν δεν ριζώσει βαθιά μέσα στη συνείδηση όλων η έννοια της ισότητας. Όχι αναγκαστικά όπως πολλοί σπεύδουν να την παραφράσουν ως άκρατο φεμινισμό κλπ, αλλά ως ισότιμα δικαιώματα ανθρώπων. Ανδρών, γυναικών που είναι άνθρωποι σε κάθε περίπτωση. Και η ανάγκης αυτής της /συνειδητοποίησης καλό είναι να ξεκινήσει μέσα από την οικογένεια.

Η γυναίκα, που σπεύδουν όλοι να γιορτάσουν κάθε 8 του Μάρτη είναι πολλά περισσότερα από μάνα, αδερφή, κόρη, σύζυγος. Είναι πάνω από όλα άνθρωπος. Έτσι οφείλουν να τη δουν από μικρές ηλικίες, με σεβασμό απέναντι σε κάθε γυναικείο πρότυπο, με σεβασμό στα ανθρώπινα χαρακτηριστικά πρωτίστως. Και η κοινωνία πρέπει να ανοίξει μάτια και αφτιά, ώστε να αφουγκράζεται τις παθογένειές της, τα προβλήματα που γεννά η ίδια όταν κλείνεται και κουκουλώνει καταστάσεις και πρόσωπα.

Αύριο όλα τα παιδιά θα πρέπει να πάνω στο σχολείο έχοντας στο νου τους τη μέρα που τιμάται. Είναι η μέρα κατά της σχολικής βίας, κατά του εκφοβισμού. Το «μαύρο» φαινόμενο της εποχής μας που παίρνει διαστάσεις πέραν του φυσιολογικού και η πολιτεία προσπαθεί να εξαλείψει.

Για αρκετά παιδιά, ακόμη και σε σχολεία της Χαλκιδικής, το περιβάλλον όπου καθημερινά περνούν πολλές ώρες της ζωής τους, μετατρέπεται σε κόλαση. Τους πειράζουν, τους κοροϊδεύουν και τους χτυπούν. Τα αίτια και οι ρίζες του φαινομένου δεν είναι μόνο μαις προέλευσης. Μπορεί να είναι βία από το σπίτι, άλλο εξωτερικό περιβάλλον, απάντηση σε ερεθίσματα, οθόνες, παιχνίδια στα κινητά και πολλά άλλα.

Το πώς θα αλλάξει αυτό, είναι θέμα επίσης πολλών παραγόντων. Στη Χαλκιδική χαιρόμαστε γιατί υπάρχει μεγάλη ευαισθητοποίηση στα ανάλογα θέματα. Από τους φορείς, τους δήμους και τα σχολεία. Όταν οι οικογένειες αναγνωρίζουν πως υπάρχει πρόβλημα, και πλαισιώνουν το παιδί με όλους τους κοινωνικούς φορείς και τις δομές που προβλέπονται, τότε η κατάσταση αλλάζει. Ωστόσο η αδιαφορία δεν βοηθά και δεν έχει θέση στα φαινόμενα σχολικού εκφοβισμού. Κανείς μας δεν θέλει να μεγαλώσει τους τραμπούκους του αύριο.

Τα Τέμπη και οι ηχηρές συγκεντρώσεις της περασμένης Παρασκευής ήταν ένα μήνυμα του κόσμου όχι απλά πολιτικό και κομματικό, αλλά κοινωνικό και βαθιάς αγανάκτησης για όλα τα στραβά των τελευταίων ετών. Οι μαζικές συγκεντρώσεις του κόσμου, έδειξαν περίτρανα πως οι πολίτες έχουν κουραστεί από τις κούφιες υποσχέσεις και την ταυτόχρονη στασιμότητα στα πάντα.

Στα έργα, στις υποδομές, στη βελτίωση συνθηκών διαβίωσης του κόσμου.

Η Χαλκιδική δεν έλειψε από το κλίμα οργής και αγανάκτησης. Στις πορείες που έγιναν σε κάθε χωριό, μικρό ή μεγάλο, η νέα γενιά ήταν αυτή που πρωταγωνίστησε και πήρε τα ηνία στα χέρια της, για να δείξει ότι η ανοχή δεν υπάρχει από την πλευρά της. Ειδικά τα παιδιά δεν συγχωρούν, δεν κλείνουν τα μάτια και δεν ξεχνούν όπως φαίνεται. Η κοντή μνήμη, ίσως να είναι χαρακτηριστικό παλαιότερων γενεών…

Στο νομό μας, όπως και σε όλη τη χώρα τα μηνύματα στάλθηκαν. Και οφείλουμε να τα λάβουμε σοβαρά υπόψιν μας, όλοι εμείς που ασχολούμαστε με την πολιτική. Πρέπει να γίνουν σοβαρές και καθοριστικές αλλαγές για να κερδηθεί η εμπιστοσύνη του κόσμου στο πολιτικό σύστημα.