Αγάπη και αλληλεγγύη στις γιορτές
Κάτι που περισσεύει, κάτι που θέλουμε να αλλάξουμε, για εμάς δεν είναι πια χρήσιμο αλλά πολλοί συνάνθρωποί μας το έχουν ανάγκη. Δίνουμε, χαρίζουμε, και προτρέπουμε τους πάντες να κάνουν το ίδιο.
Το καλό τα τελευταία χρόνια είναι πως οι νέοι, τα παιδία και το μέλλον του τόπου μας, έχουν μάθει πολλά για την αξία της ανακύκλωσης των αγαθών. Πολλοί νέοι επιθυμούν να ανταλλάξουν πράγματα, ρούχα, αξεσουάρ, κ.α. παρά να αγοράσουν καινούργια. Τα παιδιά βρίσκονται ήδη στο πνεύμα των Χριστουγέννων κι εμείς πρέπει να ακολουθήσουμε.
Μπορούμε να ακολουθήσουμε τις οδηγίες των συλλόγων, φορέων, κοινωνικών παντοπωλείων, ή ακόμη και της εκκλησίας που γνωρίζουν που γνωρίζουν τις πραγματικές ανάγκες ανθρώπων σε μια κοινότητα. Έτσι θα συγκεντρώσουμε αγαθά, που θα είναι πολύτιμα για ολόκληρες οικογένειες και συνανθρώπους μας.
Κι όπως λέμε πάντα όλοι είμαστε εθελοντές στη ζωή.
Επίσης θετικό είναι, και το επικροτούν όλοι το μέτρο για χαμηλοσυνταξιούχους και ένστολους. Οι ένστολοι θα λαμβάνουν 100 ευρώ μηνιαίως ως επίδομα επικινδυνότητας από την 1η/7/2025 και όχι από το 2026, ενώ άλλοι 130.000 συνταξιούχοι θα είναι δικαιούχοι απαλλαγής από φαρμακευτική δαπάνη.
Οι ανακοινώσεις έρχονται ως ευχάριστη είδηση σε μια περίοδο που οι σχέσεις ανατολής και δύσης δεν είναι στα καλύτερά τους, και ο φόβος νέας ύφεσης λόγω Τραμπ στην Αμερική, πλανάται πάνω από την Ευρώπη. Δικαίως ή αδίκως, θα φανεί τους επόμενους μήνες.
Στα κόμματα και τους πολιτικούς φορείς ο περισσότερος κόσμος καταδικάζει εκ των προτέρων τη συμμετοχή των υποψηφίων ως σκόπιμη και ιδιοτελή, γεμάτη σκοτεινά μυστικά και παθογένειες. Σε συλλογικά όργανα και φορείς αλλάζει λίγο η εικόνα και αφήνουμε μικρά παράθυρα, αναγνωρίζοντας ότι οι συμμετέχοντες επιθυμούν το κοινό καλό.
Τα όρια δυσδιάκριτα και το ένστικτο των απλών πολιτών δικαιωμένο τις περισσότερες φορές. Χρειάζονται δηλαδή, πολλά διαπιστευτήρια για να αποδείξει κάποιος ότι από τη θέση όπου εκλέχτηκε θα δουλέψει για το σύνολο και όχι για τη μονάδα. Λίγοι διαθέτουν αυτό το πλεονέκτημα, και είναι κυρίως νέα και άφθαρτα πρόσωπα που δουλεύουν στη ζωή τους και έχουν δημιουργήσει ένα υπόβαθρο με μόχθο και διαρκή αγώνα.
Κατά καιρούς γίνονται έργα όπως εκτελέστηκαν και πριν από λίγα χρόνια, αλλά οι καιρικές συνθήκες γεννούν την ανάγκη για νέα. Άλλωστε όταν δεν προσέχουμε τη φύση εκείνη μας εκδικείται, ως γνωστόν. Και στη Σιθωνία δεν προσέχουμε όπως και όσο θα έπρεπε τον ορεινό της όγκο.
Στην περίπτωση των κατολισθήσεων, η πολιτεία οφείλει να κατανοήσει ότι η Χαλκιδική έχει ανάγκες χειμώνα-καλοκαίρι όπως και κάθε άλλη περιφερειακή ενότητα. Με την αποχώρηση των τουριστών δεν ερημώνει ο τόπος. Αντιθέτως υπάρχει συνεχής κίνηση και έλευση επισκεπτών, κατόχων β κατοικίας και εκδρομέων, που καθιστούν κάθε πρόβλημα ως άμεσης αντιμετώπισης. Φανταστείτε να σημειωθεί ατύχημα από την πτώση βράχων και να θρηνήσουμε θύματα. Ποιος θα έχει πραγματικά την ευθύνη;