Στη σκιά της ανομίας Χώρα χωρίς νόμους είναι ζούγκλα.

Χώρα χωρίς νόμους είναι ζούγκλα.Χώρα που έχει νόμους αλλά δεν εφαρμόζονται, τι είναι; Θα μπορούσε κανείς να περιγράψει την Ελλάδα, αλλά ευτυχώς που δεν ισοπεδώνονται τα πάντα και υπάρχει ελπίδα. Ωστόσο, υπάρχουν και δεκάδες παραδείγματα ανομίας που μένει ατιμώρητη επειδή κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να ασχοληθεί.
Πρόσφατο παράδειγμα: Ένα ολόκληρο σχολικό συγκρότημα τελεί υπό την κατάληψη ολίγων και εξωσχολικών. Οι ίδιοι οι γονείς φοβούνται να πλησιάσουν για να δουν τι συμβαίνει με τη δημόσια περιουσία, τι γίνεται με τους βανδαλισμούς σε πράγματα που πληρώνουν οι φορολογούμενοι. Τα παιδιά που θέλουν να «μάθουν» στερούνται το δικαίωμα της μάθησης και η δημοτική αρχή που πληρώνει κάθε ζημιά, στερείται χρημάτων.
Δεύτερο πρόσφατο παράδειγμα: Η συμπαθής κοινωνική τάξη των Ρομά τρώει σκαντζόχοιρους που κυνηγάει στα χωράφια, ενώ το ζωάκι αυτό δεν ανήκει στα θηρεύσιμα είδη. Άρα είναι παράνομο το κυνήγι του. Και ποιος θα βρεθεί να τους σταματήσει, ενώ πρόκειται για τα ήθη και έθιμα αιώνων στην τάξη τους; Επιπλέον, πολύ δύσκολα κάποιος να πλησιάσει τον καταυλισμό, και μάλιστα εκείνων που αποτελούν τα εργατικά χέρια στις αγροτικές καλλιέργειες.
Οφείλουμε να βάλουμε ένα φρένο σε παρόμοια φαινόμενα, καθώς δεν μπορεί εν έτει 2024 ο καθένας να κάνει ό,τι θέλει και χωρίς συνέπειες.